Moeten overuren en ook de onregelmatigheidstoeslag tijdens de vakantie worden doorbetaald? Ja, zo zegt het gerechtshof Den Haag. Het gerechtshof gaat uit van een ruim loonbegrip.
In een zaak die eerder bij het gerechtshof Den Haag speelde stond de vraag centraal of tijdens de vakantie van chauffeurs ook het loon over de overuren betaald moest worden. Een chauffeur maakte gedurende meerdere jaren op maandelijkse basis veel overuren. Deze overuren vormden een aanzienlijk deel van haar salaris. Ze was daarom van oordeel dat deze overuren (inclusief de onregelmatigheidstoeslag) ook tijdens de opname van vakantie moesten worden doorbetaald. De werkgever kon zich hier niet in vinden en bracht hiertegen in dat ze niet verplicht was over te werken maar hierin een keuze had.
Ruim loonbegrip
Het gerechtshof Den Haag gaat uit van een ruim loonbegrip. Dit vanuit de gedachte dat een werknemer de gelegenheid moet hebben van zijn werkinspanningen te herstellen gelet op de zogeheten recuperatiefunctie die inherent is aan de opname van vakantiedagen. Tevens moet hij er niet van worden weerhouden vakantie op te nemen omdat hij als gevolg daarvan een lager salaris ontvangt. De werkgever verwees in deze situatie uitdrukkelijk naar het ontbreken van een verplichting tot overwerk in de arbeidsovereenkomst. Het gerechtshof gaat hier niet in mee. Verplichtingen kunnen immers ook volgen uit een mondelinge overeenkomst of een overeenkomst die stilzwijgend tot stand komt. De werkneemster in kwestie had jarenlang fors overgewerkt. De werkgever had deze situatie laten ontstaan en laten voortbestaan en had door deze handelwijze dus ingestemd met het maken van overuren.
Noodzaak tot overwerken
Daarbij zorgde ook de wijze van inroosteren voor een noodzaak tot overwerken. Dit omdat de werkneemster immers niet halverwege het verrichten van de werkzaamheden kon stoppen omdat zij al aan haar gebruikelijke arbeidsuren per dag zat. Het gerechtshof acht niet van belang dat andere werknemers andere afspraken hebben gemaakt met de werkgever. Het gaat immers om de afspraken tussen de werknemer in kwestie en de werkgever.
Dat ze de vrijheid had om met de werkgever af te spreken dat zij geen of minder overuren (meer) wilde maken, doet niet af aan het feit dat zij op basis van de bestaande (stilzwijgende) afspraken deze overuren wel maakte. Kortom, tijdens vakantie had ze ook recht op doorbetaling van overuren op basis van het gemiddelde van de gemaakte overuren.
